Cress | Marissa Meyer

lipca 24, 2019

Cress | Marissa Meyer

Wojna między Ziemią a Księżycem nigdy nie wydawała się być bliżej. Cinder w towarzystwie swojej załogi wciąż jest poszukiwana i musi się ukrywać. Wszystko zmienia się, gdy Cress, Księżycowa skorupka pracująca dla królowej Levany ponownie się z nią kontaktuje. Podczas misji uratowania Cress z jej wieży wszystko idzie nie po ich myśli i tak oto w ten sposób każde z nich trafia do innego miejsca. Muszą wykonać swoje zadania, znajdując sposób na to, żeby nie dać się złapać i zapobiec cesarskiemu ślubowi księcia Kaia z Księżycową królową. Czy uda im się na czas?

"Zaczynam myśleć, że wielkie epickie romanse się nie zdarzają. Trzeba zadbać o nie samemu."

Tom trzeci, czyli "Cress", tak jak pozostałe, to retelling znanej nam już baśni, tym razem o "Roszpunce". Cress, a właściwie Cresscent, poznaliśmy już w pierwszym tomie jako hakerkę pracującą dla Księżycowej królowej, gdy skontaktowała się z Cinder. Wiemy już, że jest niezwykle mądra, ale poznajemy również całą jej historię od urodzenia jako "skorupki" i trudną drogę, którą przeszła, zanim została zamknięta w "wieży". Cress na pierwszy rzut oka nie jest tak odważna jak Cinder czy Scarlet, ale zdecydowanie jest zdeterminowana i waleczna, a do wielu czynów godnych podziwu, których dokonała, potrzeba prawdziwej siły. Jako że przez większość życia była zamknięta i odizolowana od ludzi, bywa płochliwa i nawina, jednak nie odstępuje reszcie bohaterów i od początku zyskuje sympatię czytelnika.

Nie wiem, czy już tym wspominałam, ale uwielbiam świat, który autorka powołała do życia. Jest niezwykle "inteligentny", a to, że akcja ma swoje położenie w różnych miejscach świata to zdecydowane plus. Cóż ja jeszcze tak uwielbiam? Zdecydowanie humor. Każdy z bohaterów jest niesamowity na swój sposób. Cinder, wciąż moja ulubiona bohaterka serii, jest bardzo sarkastyczna, ale Kapitan Thorne to chodzące poczucie humoru. W "Cress" możemy bliżej poznać jego postać, choć już w "Scarlet" mogliśmy dostrzec, że jest próżny, zabawny, inteligentny i odważny. Tym razem dowiadujemy się, że jest lojalny i wrażliwy, a do tego niezwykle wytrwały. To, co przydarza się jemu, a także Cress odbiega od epickiego romansu, jaki dziewczyna sobie wymarzyła, a i tak wciąż byłam zachwycona ich historią. Warto też wspomnieć o Iko, która wreszcie ma swoje wielkie show, to również jedna z moich ulubionych postaci.

Cała seria jest świetnie napisana, dobrze przemyślana, może chwilami przewidywalna, ale wciąż bardzo zaskakująca i emocjonująca. W mojej osobistej opinii wydarzenia drugiego i trzeciego tomu trochę się wydłużyły i pewnie można było je umieścić w jednym, ale z czasem przyzwyczaiłam się do rozległych opisów zdarzeń i za jedną z zalet Sagi Księżycowej uważam właśnie to, iż czasami jeden dzień lub jedno zdarzenie zajmuje kilka rozdziałów. Uwielbiałam kreację i połączenie między wszystkimi bohaterami - każdy z nich jest inny, wspaniały na swój sposób i ma ważną do odegrania rolę. Pokochałam każdego z mężczyzn już od pierwszy spotkań i podziwiam każdą z silnych kobiet przedstawionych w książkach, łącznie z androidką Iko, która ma więcej człowieczeństwa niż niejeden człowiek!

Jeśli wciąż nie sięgnęliście po serię to polecam nadrobienie. Od pierwszego tomu przeżyłam z bohaterami tak wiele, przez liczną ilość stron wydaje się nawet, że więcej niż w rzeczywistości i zakochałam się w twórczości Marissy Meyer! Z niecierpliwością czekam na kontynuację, żeby zobaczyć dalsze losy Cinder i jej załogi oraz jak Winter, tytułowa bohaterka czwartej części, oparta na "Królewnie Śnieżce" wpłynie na historię. 

"- Ale ty jesteś szalona.

- Wiem. A wiesz, dlaczego wiem?

(...) Bo ściany pałacu krwawią już od dawna, a nikt inny tego nie widzi."

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu Papierowy Księżyc.